پس از آنکه در خبرها شنیدیم که برای جلوگیری از خواب آلودگی و بروز تصادفات رانندگی، ۲ تن تخمۀ شور در جادههای برونشهری استان یزد بین رانندگان توزیع شده است، ما هم تصمیم گرفتیم تا ماژولهای کاهش ریسک رانندگی کاربِـرد را حذف کنیم! احتمالاً دیگر به آنها نیازی نیست!!
صرفنظر از طنز ماجرا و حواشی این اقدام عجیب، اندک شواهدی در خصوص ایجادِ وقفۀ عمدی و تاثیر مثبت آن بر مهار خوابآلودگی وجود دارد ولی سرعت بازگشت مجدد انسان به وضعیت قبل، همچنان دارای پیچیدگیهای فراوانی است که این نوع استراتژی را ناکارآمد کرده است.
به نظر میرسد اگر بخواهیم واقعاً موثر باشیم باید، هوشمندانهتر عمل کنیم…
با پول دو تن تخمۀ شور چه کار های بهتری میتوانستیم انجام دهیم! قیمت عمدۀ دو هزار کیلوگرم تخمۀ شور درجه دو در استان یزد که احتمالا از نوع جابونی بوده است: ۳۰۰,۰۰۰,۰۰۰ تومان + هزینه بستهبندی، توزیع، عملیات و نیروی انسانی: ۲۰۰,۰۰۰,۰۰۰ تومان = ۵۰۰,۰۰۰,۰۰۰ تومان
تاثیر تخمه در کاهش مرگ و میر جادهای: 11 نفر!
اما با این پول چند خودرو را میتوان تجهیز و به یک خودرو متصل تبدیل کرد؟ تخمین ما ۵۰۰ خودرو است!
اجازه دهید تاثیر این استراتژی جدید را محک بزنیم! تحقیقات آماری در کاربِرد نشان میدهد که به صورت غیرخطی با متصل کردنِ هر یک خودرو از 15 خودرو فعال، یک تصادف جدی از آمار تصادفات منجر به فوت کاسته میشود!
به طور متوسط در هر تصادف مرگبار، دو خودرو درگیر است که علاوه بر تخریب کامل خودروها، به طور میانگین ۳ نفر فوت و ۲ نفر دیگر دچار جراحات فوقالعاده جدی با شرایط شبهِمرگ میشوند! با تجهیز تنها ۵۰۰ خودرو و اتصال آنها به سرویسهای هوشمند و غیرقهریِ کاهش ریسک، دستکم از ۳۵ تصادف شدید و به تبع آن از 140 مرگ و شبهِمرگ و احتمالاً از افزایش فشارخون ناشی از مصرف دوهزار کیلوگرم تخمۀ شور جلوگیری خواهد شد.
هزینهای که فوت یک انسان در تصادفات به جامعه تحمیل میکند، با توجه به شرایط سال ۱۴۰۱، حدود ۸.۳ میلیارد تومان تخمین زده شده است! همانطور که روشن است، تجهیز تنها ۵۰۰ خودرو و تبدیل آنها به خودروهای متصل، عملاً یک سرمایهگذاری به ارزش ۱.۲ هزارمیلیاردتومانی بر روی جامعه است!
* Header Image Credit: Sussex News and Pictures